‘O kadar Ağrım Var ki Ağlayamıyorum’
Herkes bilsin:
Yedi ölü, binlerce yaralı ve sanık bıraktı Gezi. O yaralılardan gözlerini kaybeden bir grup, 10 gün önce ‘Gezi Şehitleri ve Gazileri Platformu’nu kurdu.
Yaralıların pek çoğu, dar gelirli insanlardı. CHP İstanbul İl Örgütü ve Beşiktaş Kadın Örgütü’nün oluşturduğu ‘Gözlerimiz Üzerinizde Platformu’ bu kişilere destekte bulundu. Göz ameliyatlarına maddi destek için ulaşılan isimlerden biri de işadamı Süha Fazlı. Yardımlar sadece tedavi masraflarını değil, işini kaybedene iş bulmayı, evi yanana onarımı, pazaryeri için tezgâhı, dershane masrafını ve bursu da kapsıyor. Hürriyet’ten Ali Dağlar, Gezi gazileri ve “Biz artık bir aileyiz” diyen platformdan isimlerle görüştü.
’Gözümü 8.5 saatlik bekleyişte kaybettim’
Erdal Sarıkaya (35): Kamu yönetimi okuyorum. Evliyim, 2 çocuğum var. O güne kadar özel güvenlik şirketinde çalışıyordum. O gün babam aradı, kardeşimin Gezi’de olduğunu söyledi. Vardiyamı devredip Taksim’e vardım, kardeşimi buldum. Saat 12.30 sıraları, festival havasındaydı park. Polislere bakarken sadece tak tak etti, vurulduğumu anladım. Divan Oteli’nde ilk müdahale yapıldı. Şişli Etfal’de 1.5 saat bekledim. Gece 03.30’da Okmeydanı’ndan haber geldi, saat 11.00’de ameliyata alındım. Benim gözümü kaybetmeme mal olacak 8.5 saatlik bu bekleyiştir. 1 ay sonra Çapa’ya gittim, göz tansiyonu başladı, diğer gözümü de kaybetme riski vardı, hemen gözümü aldılar, 3. bir ameliyat geçirdim. 4. ameliyatı olacağım, gözüme takılan protezi vücudum kabul etmiyor. Belediye meclisine seçilmem o kadar önemli değil. Bu zihniyetin sandıkta yıkılması benim için en büyük kazanç olacak. Sabah her yeriniz sağlam, ertesi gün bir parçanız yok, eksiksiniz. Devletin size uyguladığı vahşet sonucunda artık engelli kotasına giriyorsunuz.
‘Sivil polis gözümü çıkardı’
Barış Hakan Yaman: 3 Haziran akşamı iş çıkışı eve gidiyordum. TOMA tazyikli su sıktı, sonra nişan alınarak atılan gaz bombası karın boşluğuma geldi, kilitlendim. Polis gelip tekme vurarak düşürdü beni, ağır cisimlerle kafama vuruldu. Bir sivil polis, 19 saniyelik görüntüde de var, sert bir şeyi gözümün içine soktu, orada çıkardı gözümü. 30 metre sürükleyip ateşin içine bıraktılar. Ateşin içinde kendime geldim ama kımıldamadım, 4-5 dakika oynamadım. Öldü sanıp geri çekilmeye başladılar. Ateşten kurtulmaya çalıştım, iki kişi koluma girdi. İlk gün 2 ameliyat geçirdim, gözümü kurtaramadılar. Beynimde sıvı akıntısı vardı, ölüm riski var deniyordu, 14 gün kaldım. 3 ay tedavi gördüm. Gözümü de işimi de kaybettim. Psikolojik sorunlarım sürüyor. Suç duyurumuza rağmen bir gelişme yok. Mücadeleye devam etmek zorundayım.
geziplatform
‘O kadar çok yaralı oldu ki sedye bulamadılar’
Hülya Aslan: İşletme okudum. Çok istediğim bir işe (Koç Finans) girdiğim gün vuruldum. Orada çadırım vardı. Annem hep ‘Kızım yapma’ derdi. Bize sahip çıkmak için o da geldi, çadır hayatı başladı. Saat 20.30 sıralarında birden bütün ışıklar kapandı, zifiri karanlık. Polisler parkın sağından, solundan biber gazı atmaya başladı, insanlar sıkıştı, çocukları otele taşımaya çalıştık. Annem de yanımdaydı. Bir ara annem yanımdan ayrıldı, 10-15 saniye sonra vuruldum. Plastik mermiydi. O gün o kadar çok yaralı oldu ki sedye bulamadılar. Bir abi beni kucağına aldı, yarı yürüdük, yarı düştük, onda da astım vardı, düşüp bayıldı. Burnum kırılmış, gözümü açamıyorum, nefes alamıyorum. Kan yutarak nefes almaya çalışıyorum. 3 ameliyat geçirdim, 2 tane daha olacağım. O kadar ağrım var ki ağlayamıyorum. Devletten arayan olmadı. Mahkemeleri bekliyoruz. Gezi bitmeyecek, gerekirse gider yine çadırı kurarım.
‘Birkaç saniyem olsaydı…’
Murat Can Top (20): Lise bitti, dershaneye gidiyorum. 16 Haziran’da vuruldum. İlk gidişimde çok şaşırdım. Sağıma baktım sağ görüşlü, kapalısı, açığı birlikte mücadele veriyor. İyi bir şey bu. Mecidiyeköy’e geldim. Metro kapalıydı. Osmanbey metrosu önünde önümüzü kestiler. Üst sokakta mahsur kaldık. Bir gaz bombası atıldı, peşinden plastik mermiler, camlar kırılıyordu. Bir arabanın ardına saklandım. Bir evin kapısı açıldı, birkaç saniyem olsaydı girecektim. Kafamı kaldırdığımda bir şey geldiğini hissettim, ağrı oldu, elimi kapattım, o şekilde 20 metre koştum, sızlamaya başladı, 2 kişi koluma girdi, bilincimi kaybettim. 2 hafta kaldım hastanede, 2 operasyon geçirdim. Savcılığa ifade verdim. Üniversiteye hazırlanıyorum, siyasi bilimler istiyorum.
Volkan Kesan Bilici (38), kırtasiyeci, ilk gözünü kaybedenlerden (1 Haziran)
Uğur Yıldırım (28), üniversiteyi bitirmiş, işsiz. 13 Haziran’da gözünü kaybetti. Diğer gözü kurtarılmaya çalışılıyor.
Burak Ünveren, İTÜ’de öğretim üyesi.
Çağdaş Küçükbattal, 31 Mayıs’ta gözünü kaybetti, ev hapsinde. O.Ö., öğrenci.
Sepher Sarp Vahabi, İranlı.
Selim Polat (25), öğrenci.
Orhan Şahin, Sarıgazi’deki müdahale nedeniyle 2 gözünü de kaybetti.
